Sijs (Carduelis spinus)

Grootte: ongeveer 12 centimeter.
Geslachtsonderscheid: de mannetjes hebben een zwarte bovenkop en zijn over het geheel veel intensiever geel-groen dan de vrouwtjes. De mannetjes zingen.
Komt voor: Europa, delen van Azië en Noord-Afrika.
Broed duur: ongeveer 13 dagen.
Ringmaat: 2,5

De Sijs staat bekend om zijn verdraagzaamheid en doen het prima in een volière met gemengde samenstelling. Als medebewoners komen andere Europese vogelsoorten, zoals kneuen, groenlingen en goudvinken in aanmerking. Sijsjes kunnen tam worden ten opzichte van de verzorger en kunnen uit de hand eten.

Ze kunnen zowel in een buitenvoliere als in een ruime broedkooi gehouden worden. Een goede beplante volière heeft de voorkeur (groenblijvende coniferen en sparretjes). Op een beschutte plek en een vorstvrij nachthok is welkom maar onder normale winterse omstandigheden is dat niet nodig.

Als basisvoer geeft u ze een zaadmengsel voor wildzangvogels en daarnaast wat insectenpats. Levende insecten mogen echter niet ontbreken en ook onkruidzaden en groenvoer niet. Maagkiezel en grit behoren altijd in voldoende mate verstrekt te worden.

Sijzen bouwen hun nest bij voorkeur op een beschutte plaats in het groen. Ze gebruiken hiervoor allerlei nestmateriaal, zoals hooi, grashalmen, stukjes mos en dierenhaar. Er worden 4 tot 5 eitjes gelegd die door het vrouwtje in ongeveer 13 dagen wordt uitgebroed. Het voeren wordt door de beide ouders gedaan. De jongen krijgen vrijwel uitsluitend kleine levende insecten te eten. De jongen vliegen uit als ze ongeveer 18 dagen oud zijn. Ruim een week worden ze nog gevoerd en begeleid.

De sijs behoort tot de beschermde vogelsoorten. Er gelden strenge wettelijke eisen en restricties ten aanzien van het houden en eventuele overdracht.